Nationale rouw

Australie is inmiddels weer een beetje bijgekomen van de nederlaag tegen Engeland afgelopen zaterdag in de Rugby Worldcup. Het leek wel een periode van nationale rouw de afgelopen dagen… die rugby wordt hier behoorlijk serieus genomen. Enige troost was dat Nieuw Zeeland was verslagen door Frankrijk op zondag.

Ik heb de wedstrijd (ik snap er nog steeds geen bal van, maar de Australische versie van Hup Holland Hup kan ik al meeschreeuwen: Ozzy Ozzy Ozzy: oi oi oi, Ozzy: OI, Ozzy: OI, Ozzy Ozzy Ozzy: oi oi oi…) gekeken in een kroeg in Byron Bay, waar ik afgelopen weekend heb doorgebracht met Andreas en Brindusa, twee collega’s. Hij uit Duitsland en zij uit Romenie.Het was een goed gezelschap, want we hebben veel gelachen en er was geen discussie over wat we zouden gaan doen: lekker relaxen, wat van de omgeving zien, op zijn tijd een biertje(s) en een wijntje(s) en lekker eten… prima weekend weer dus!
We hebben overnacht in een heel leuk backpackers hostel, wat echt een vakantiegevoel gaf. Zeker toen ik op zondagochtend met een kopje koffie in een hangmat in de tuin lag… heerlijk! Met uitzicht op de palmen in de tuin, de vijver en de hagedissen op de veranda.Ik heb sinds afgelopen vrijdag twee weken de beschikking over de auto (landrover, rijdt als een tractor…) van een collega die twee weken voor het werk weg is naar Zuid-Afrika en Sydney. Hij en zijn vriendin werken allebei bij Rio Tinto en rijden altijd samen naar het werk. Ik mocht zijn auto gebruiken op voorwaarde dat ik zijn vriendin elke dag naar het werk bracht (zij durft niet links te rijden), prima deal dacht ik zo.
Die auto hebben we goed gebruikt afgelopen weekend. Naast Byron Bay waar ik al verschillende keren ben geweest in de afgelopen maanden hebben we ook veel van het binnenland gezien. Een mooi, groen, heuvelachtig landschap met leuke dorpjes (is vrij uniek hier, want mijn ervaring is dat de meeste dorpen weinig uitstraling hebben, maar deze omgeving was anders…) waar je doorheen rijdt. Onderweg zijn we nog gestopt bij een openlucht kerk, waar ik de gelegenheid heb genomen om een schietgebedje te doen voor een gezond neefje in December:We hebben een mooie wandeling gemaakt en op een geweldige locatie lunch gehad op een veranda met uitzicht over de heuvels.

Mooie locatie om effe te rusten:Wat wildlife:Ook overstekende kinderen worden hier blijkbaar wildlife genoemd:En die kwamen we warempel nog tegen ook:

Het weekend daarvoor had ik niets gepland om eens de tijd te nemen om wat thuis in Brisbane rond te hangen en bewust na te denken over de afgelopen maanden en hoe het me allemaal bevalt. Want met de drukte op het werk, en de vele leuke dingen die ik onderneem in de weekenden vliegen de weken voorbij. En ook dat was een fijn weekend. Het was weer prachtig weer en het water in het zwembad van het appartement is nu warm genoeg om te zwemmen. Dus ik ga nu bijna elke dag voor het werk wat baantjes trekken, en ik kan je vertellen dat dat een heel fijne manier is om wakker te worden. Ook heb ik de fiets genomen om wat wijken in Brisbane te verkennen die ik nog niet gezien had. En op zaterdagavond was ik met de ferry over de rivier de stad in gegaan en heb ik een paar kroegen met willekeurige mensen staan kletsen. Al met al genoeg gelegenheid en tijd gehad om stil te staan bij de afgelopen maanden en de conclusie is dat het me ontzettend goed bevalt. Natuurlijk zijn er dingen die ik mis, met name het feit dat ik niet zomaar bij vrienden of ons Anny en Ilse binnen kan wippen of samen wat kan gaan drinken. Maar de balans slaat zeker positief uit. Op het werk zijn er ook genoeg dingen die beter zouden kunnen, maar als ik zie wat ik de afgelopen drie maanden al geleerd heb en de nieuwe dingen die ik gedaan heb is ook dat een geweldig goede ervaring.

Verder ben ik de afgelopen weken een paar keer gaan squashen, een paar keer gaan zwemmen en we hebben op een doordeweekse avond met een aantal collega’s in The Belgium Beer Cafe lekker aan de Leffe, La Chouffe en mosselen gezeten. Dat was zo goed bevallen dat we aanstaande vrijdag op herhaling gaan… zaterdagmorgen dus niet te veel plannen lijkt me zo!
Vandaag heb ik mijn eerste spinningles sinds een half jaar gehad bij Fitness First waar ik me afgelopen week heb ingeschreven. Blijkbaar is spinning hier eigenlijk “not done”, maar ik vind het heerlijk. Die stoere Ozzies, vinden die fietspakkies maar niets, fietsen is voor watjes!!! Zondag ga ik waarschijnlijk met een collega een paar duiken maken in Moreton Bay, daar ben ik nog niet geweest en aangezien ik aankomend weekend nog een auto onder mijn kont heb ga ik daar nog even goed gebruik van maken. Ook heb ik nog kaartjes voor twee concerten gekocht, The Veils (superband, al een paar keer gezien) en Doch Gypsy Orchestra, waar ik veel van verwacht.

Nog een paar weekjes werken en dan heb ik weer eens een lang weekend, dan ga ik drie dagen op een boot duiken in het zuidelijke deel van The Great Barrier Reef. Ook Nick Cave ga ik binnenkort zien, dus weer een hoop om naar uit te kijken.
Wat dat betreft zit het trouwens wel goed, want eind december is alweer zo hier… dan staat een tripje naar Hollanda op het programma, met op de terugweg een week duiken in Maleisie, dat is inmiddels ook geregeld en bevestigd. Iets wat ik vorige week heb geboekt is een trip naar het midden van Australia voor het laatste weekend van januari. Dan ga ik met twee collega’s naar Alice Springs en Uluru / Ayers rock. De naam zegt je misschien niets, maar als je op de link klikt dan herken je die foto’s vast wel. Naast The Opera House in Sydney is dat 1 van de iconen van Australie.

Door al deze verhalen gaan jullie misschien denken dat ik niets anders doe dan leuke dingen ondernemen, maar ik kan je verzekeren dat er doordeweek gewoon ontzettend hard gewerkt wordt hoor!!! Morgenvroeg staat deze jongen weer om 6:15 uur op om wat baantjes in het zwembad te trekken, ontbijtje te eten en dan om 7:30 naar die arbeit te gaan! Dan gaan we er met ons team weer hard aan trekken om op tijd ons project op te leveren, wat tot aan het einden een uitdaging zal blijven lijkt me zo. En wat een bekende Australische cricketverslaggever ooit zei over een wedstrijd geldt ook voor ons project: “It’s not an impossible task, but pretty fucking close it!”…

Nu gaat deze jongen lekker slapen en morgen gezond weer op.

Het ga jullie goed!