Eerste week

Heerlijk…

Zondag ochtend 11 uur. Ik zit hier nu in mijn nieuwe toko op het balkon, lekker weertje. Muziekje klinkt uit de vrijdag gekochte speakers. Vers kopje koffie erbij… Nog een beetje bijkomen van een avondje stappen gisteren.

Goed moment om terug te kijken op de eerste week werken bij Rio Tinto.

Trouwens, de naam komt van de plek waar Rio Tinto in 1873 met mijnen is begonnen, ergens in Spanje. Blijkbaar ook de plek waar ooit een enorme hoeveelheid koper is gevonden die vroeger het Romeinse rijk van koper heeft voorzien. Nu is het een enorm bedrijf waar 36.000 mensen werken en 1 van de grootste drijvers achter de booming economie in Australie op dit moment.

De eerste week was een tsunami aan informatie. Over het bedrijf, de geschiedenis van het project en de doelstellingen ervan, de processen, raportages, werkmethode, namen van mensen, 1001 nieuwe afkortingen… en dan ook nog…. de veiligheidsvoorschriften. Tja, de veiligheidsvoorschriften. Omdat het een mijnbedrijf is veligheid natuurlijk een groot issue. Uitgangspunt is: alle ziekmeldingen en incidenten zijn te voorkomen en daar wordt hard aan gewerkt.

De strenge veiligheidsvoorschriften worden zelfs op kantoor getrokken, iets wat ik nog nooit zo mee heb gemaakt:

– Als je je handen wast op het toilet en in de spiegel kijkt, dan zie je een sticker waarop staat: “You are looking at the person who is responsible for your own safety”.

– Elke week is er een safety meeting waar IEDEREEN (en als je nagaat dat er op dit project zo’n 600 duurbetaalde mensen werken, dan is dat een kostbare aangelegenheid) verplicht naar toemoet. Daar worden dan mededelingen gedaan en incidenten of bijna-incidenten (thuis of op het werk) gedeeld.

– Sterker nog, doel is om ELKE meeting te beginnen met een veiligheidsmedeling van iemand die aanwezig is. Om een voorbeeld te geven, ik had een presentatie van iemand over project management binnen het project en die kerel begint dus te vertellen dat ie een half jaar geleden een huis had gekocht en dat de lamp in de voortuin steeds kapot was en dat ie elke keer dat ie de trap afliep de voortuin in dus geen steek voor ogen zag. Dat vond ie onveilig en nu had ie eindelijk die lamp gemaakt en dus de veiligheid verbeterd….. pfffff……

– Minimaal 1 keer per maand moet je een “incident interaction form” invullen waarin je formeel vastlegt dat je met iemand over veiligheid hebt gepraat.

– Op elke hoek van een looppad / gang hangt zo’n spiegelbol aan het plafond zodat je kan zien of er iemand om de hoek aan komt gelopen en er dus niet tegenaan botst.

– Je moet een personal safety plan maken waarin je vastlegt wat jij het komende jaar gaat doen om je eigen veiligheid en die van je omgeving te verbeteren.

– Er hang een bord naast de trap dat je max 5kg de trap mee mag namen, anders moet je de lift nemen. En dat, als je de trap neemt, je dan 1 hand aan de reling moet houden…

– Iedereen die het pand binnenkomt moet een veiligheidspresentatie op de computer bekijken en iedereen die langer dan 3 maanden in het pand werkt moet zelfs een test over veiligheid doen. Die heb ik inmiddels gedaan, want anders krijg je geen badge om binnen te komen.

En dit is dan alleen nog maar de informatie omtrent veiligheid, dus je kan je voorstellen dat ik vrijdagavond behoorlijk vol zat met alle informatie die ik de hele week te verwerk heb gehad. Maar het was een goede eerste week, er was veel tijd gereserveerd voor introducties, het project ziet er goed georganiseerd uit, leuke collega’s, volgens mij ook goede vakmensen, met veel kennis van zaken, waar ik nog heel veel van kan leren. Ik was echt onder de indruk van hoe goed alles geregeld is. En ik heb dan ook zin om er flink tegen aan te gaan.

Verder begin ik me beetje bij beetje thuis te voelen in mijn apartementje. Zeker nu ik een paar speakers heb gekocht en dus lekker muziek kan draaien. En ik ben inmiddels ook alweer de eerste cd’s (Smashing Pumpkins, Kings of Leon, Bryan Ferry, Interpol, White Stripes, e.a.) aan het downloaden op mijn computer, dus dat kan ook weer gaan bijhouden.

Gisteren heb ik een fiets gekocht, een zwarte racer, een Giant, eentje zonder toeters en bellen met dunne bandjes dus ik kan lekker wat kilometers gaan maken in de weekenden en de avonden. Eerste concert kaartje (Editors, 2 augustus in Tivoli) is inmiddels ook al gekocht, daar ga ik met Daan naar toe, een kerel met dezelfde muzieksmaak als ik die ik in Sydney ontmoet heb en nu ook een tijdje in Brisbane woont. En ik zie net dat Nick Cave (een van mijn grootste muziekale helden) ook naar Brisbane komt… GEWELDIG!!!

Zo… dat was wel zo’n beetje wat me de afgelopen week heeft bezig gehouden. Het is inmiddels 12 uur, twee kopjes koffie verder. Ik ga straks een stukje langs de rivier fietsen en wat dingen lezen voor het werk. Ik heb een cdrom gekregen: “An introduction to mining”, want ik heb naturlijk nog de ballen verstand van de mining industry. Dus die cd wil ik nog gaan kijken, zodat ik een beetje een idee krijg van hoe ze die kolen, aluminium, diamanten, kolen, mineralen, ijzer, zink, lood, zilver en andere produkten uit de grond halen of produceren.

Het ga jullie goed!

See ya mates.