Author: Stefan

Integratie, tja daar heeft iedere gastarbeider natuurlijk mee te maken… zo ook ik! Om een beetje te integreren in de Australische gemeenschap en in het projectteam in het bijzonder en om ook nog wat van de Australische sportcultuur op te snuiven heb ik me maar opgegeven voor een indoor cricket wedstrijdje. En aangezien dat morgenavond al is en ik nog nooit een cricketwedstrijd heb gezien, laat staan gespeeld ben ik heeeel benieuwd wat dat gaat worden. Van wikipedia heb ik de spelregels uitgeprint en die ga ik dadelijk maar eens even doorlezen.

Verder ben ik gevraagd om in de safetymeeting van aanstaande donderdag mijn safetyshare te doen. Oftewel ik mag een positieve of negatieve ervaring op het gebied van veiligheid met zo’n 80 collega’s delen. Ach ja, heb ik ook daar weer een bijdrage aan geleverd… als ze daar blij mee zijn…

Afgelopen weekend heb ik samen met Jackie (begint bijna een vast weekendtripmaatje te worden) naar Byron Bay geweest. Byron staat bekend om zijn hippie verleden, mooie omgeving, relaxte sfeer, gebrek aan hoogbouw (in tegenstelling tot bijna alle andere populaire Australische kustplaatsen), nationale park, goede surfmogelijkheden en naturlijk haar prachtige stranden:

Het is ongeveer 2 uur rijden vanaf Brisbane, dus vrijdagavond na het werk vertrokken. Zaterdag wat gewandeld, op het strand gehangen, lekker gegeten en wat geborreld. Niets mis mee. ’s Avonds hout gekapt (jaja Ronald, dat kan ook hier…) en de kachel aangestookt, want het was behoorlijk koud. Voor zondag hadden we een actiever programma samengesteld. ’s Middags zouden we met een whalewatch tour meegaan en ’s ochtends zou ik gaan duiken. Van juni tot augustus trekken hier vlak langs de kust veel walvissen vanuit de koude zuidelijke wateren van antarctica naar de warme tropische wateren in de Pacific Ocean.

Zondagochtend ben ik vroeg opgestaan om rond 7:30 bij de duikschool te zijn voor een duik zo’n 2km uit de kust waar een rotsformatie beschutting geeft aan veel zeeleven. Nadat materiaal gepast en klaargemaakt was zijn we met een groepje van 6 duikers in de jeep met een boot erachter naar het strand gereden. Daar de boot tewater gelaten en tussen de surfers door de branding richting de duikplek gestuurd. Het weer was niet echt fantastisch, maar onder water merk je daar toch niets van. In de verte zie je de duikplek (die rotsen boven het water):

De duik was dan ook geweldig, ookal zijn we de grey nurse sharks niet tegengekomen die je hier in de winter kan zien. Wat we wel hebben gezien is eigenlijk teveel om op te noemen, maar voor de duikers onder ons, hier komtie: heel veel wobbegong sharks, schildpadden, tonijn, barracuda, grote groupers, trumpetfish, garnalen, morray eels, inktvis, tropische vissen, koralen… echt een geweldige duik!!! Heerlijk!!! Dat zijn de leuke dingen van in Brisbane werken, zo’n geweldige duiklocaties binnen handbereik. Daar ga ik dus vaker van genieten de komende maanden/jaren…

Na een hete douche bij de duikschool en een warme kop thee (water was maar 17 graden) ben ik weer teruggereden naar het hostel, daar ontbijtje en daarna met Jackie op naar de whalewatch tour… maarrrrr…. die ging helaas niet door. Te veel wind om de open zee op te gaan. Helaas pindakaas! Oh ja, we hebben wel nog een dolfijn gezien:

Binnenkort ga ik een lang weekend naar Fraser Island toe en ook daar is een grote kans om walvissen te zien, dus wie weet krijg ik een tweede kans daaro.

Ik ga nu nog even die cricketspelregels lezen dan pitten!!!

Seeya!

Jaja,

Gisteren in een kroegje geweest met allemaal Belgische bieren van het vat… ze hebben er zelfs La Chouffe… oeioei, die zullen me wel vaker gaan zien daar.

Verder kan ik nog niet helemaal wennen aan het hoge “Mate” gehalte. Iedereen is je mate, de buschauffeur, collega’s op het werk, kassabediende, whatever. How are you mate? Thanks mate? No worries mate!

Ik ga ze wel nog wat maniere bij brengen die Aussies! How was your weekend vragen ze op maandagmorgen, of how are you mate op een andere dag. Maar een echt antwoord verwachten ze dan niet… het is meer een soort begroeting dan dat het echt een vraag is. Dus als ik op maandagmorgen vertel wat ik het weekend allemaal gedaan heb dan staan ze me raar aan te kijken! HAHA!

Het is alweer donderdagavond, de week vliegt voorbij! Bijna weekend, heerlijk. Gisteren muziek uitgewisseld met Daan, dus heb weer genoeg nieuwe muziek te ontdekken. Concertkaartjes voor The Editors en Snow Patrol hangen al aan het prikbord en morgenvroeg om 9 uur staat deze jongen bij de Ticketservice voor de deur voor kaartjes van Nick Cave hier in Brissie.

Nog een dagje werken en dan is het alweer weekend!

Enjoy!

Wederom zondag…
Gisteren een erg leuke dag achter de rug. Samen met Daan en Jackie ben ik gisteren met de auto wat van de omgeving van Brisbane gaan verkennen. Nadeel van Brisbane is dat het in tegenstelling tot bijna alle andere grote Australische steden niet direct aan zee ligt. Voordeel van Brissie is dan weer dat je in een straal van 1 a 2 uur rijden (voor Australische begrippen om de hoek) heel veel nationale parken en mooie stranden binnen handbereik hebt.
De dag begon met een kopje koffie en verse muffin in Burleigh Heads op het strand:

Na een korte wandeling door Burleigh Heads national park (met mooie uitzichten) zijn we verder gereden naar Springbrook national park. Uitzicht op Surfers paradise in de verte: Nog meer uitzicht:

Ondanks de droogte van de laatste tijd is er in deze nationale parken gelukkig nog genoeg groens te vinden in de tropische regenwouden die op ongeveer 900 meter hoogte liggen. In Springbrook hebben we een wandeling gemaakt naar de 100 meter hoge Purling Brook waterval:

Na twee weken in de stad was het erg lekker om weer even in de natuur te zijn en ondanks dat er niet al te veel water naar beneden kwam denderen is het een hele mooie plek om rond te wandelen en van de natuur te genieten.
Na de wandeling een lekkere kop soep gegeten waar we nog bezoek kregen van wat locals:

Sharing is caring:

De Kookaburra, als die geluid maakt dan lijkt het net of iemand aan het schaterlachen is:

Dit uitzichtpunt stond aangegeven als “Best of all lookout”. Tja, daar rij je dan natuurlijk niet zomaar voorbij:

Daarna via een paar mooie uitzichtpunten terug naar de kust gereden waar we in Surfers Paradise een paar pintjes gedronken hebben in een pub waar, hoe kan het ook anders, rugby (NZ – Zuid Afrika) werd uitgezonden. Ik moet toch nog maar eens een keertje die spelregels gaan leren…
Surfers Paradise is een populaire plek (de naam zegt het al) voor surfers, omdat heel dicht bij het strand de perfecte golven ontstaan, maar verder is er niet veel aan… beetje het Salou van Australie zeg maar.

Bij terugkomst in Brisbane samen nog een hapje gegeten in een Turks eethuis met een lekker NieuwZeelands flesje wijn erbij.
Dat smaakte naar meer, dus de komende weekenden gaan we er zeker weer op uit trekken!

Ik heb inmiddels al wat rond gefietst in Brisane, maar het is behoorlijk opletten. Fietsers hebben hier nog niet zoveel rechten op de weg als in Nederland en ze zijn er hier ook niet niet echt aan gewend. Een fietspad is hier niet meer dan een afbeelding van een fiets op het wegdek… opletten geblazen dus!

Op het werk gaat het goed. Het was weer een drukke week waarin we een nieuw project zijn gestart en nog bezig zijn om wat lopend werk af te ronden. Ik heb waarempel al mijn eerste beetjes kunnen bijdragen.
Ook heb ik de eerste vrije dagen al ingepland in augustus en oktober. Een paar lange weekenden om er lekker op uit te trekken. In augstus staat Fraser island op het programma. Dat is een groot zandeiland met kristalheldere meren en regenwouden erop. Bovendien is het dan blijkbaar het seizoen om voorbijtrekkende walvissen te spotten. Iets moois om naar uit te kijken!

O ja…. niet voeren die kangaroos!!!

Heerlijk…

Zondag ochtend 11 uur. Ik zit hier nu in mijn nieuwe toko op het balkon, lekker weertje. Muziekje klinkt uit de vrijdag gekochte speakers. Vers kopje koffie erbij… Nog een beetje bijkomen van een avondje stappen gisteren.

Goed moment om terug te kijken op de eerste week werken bij Rio Tinto.

Trouwens, de naam komt van de plek waar Rio Tinto in 1873 met mijnen is begonnen, ergens in Spanje. Blijkbaar ook de plek waar ooit een enorme hoeveelheid koper is gevonden die vroeger het Romeinse rijk van koper heeft voorzien. Nu is het een enorm bedrijf waar 36.000 mensen werken en 1 van de grootste drijvers achter de booming economie in Australie op dit moment.

De eerste week was een tsunami aan informatie. Over het bedrijf, de geschiedenis van het project en de doelstellingen ervan, de processen, raportages, werkmethode, namen van mensen, 1001 nieuwe afkortingen… en dan ook nog…. de veiligheidsvoorschriften. Tja, de veiligheidsvoorschriften. Omdat het een mijnbedrijf is veligheid natuurlijk een groot issue. Uitgangspunt is: alle ziekmeldingen en incidenten zijn te voorkomen en daar wordt hard aan gewerkt.

De strenge veiligheidsvoorschriften worden zelfs op kantoor getrokken, iets wat ik nog nooit zo mee heb gemaakt:

– Als je je handen wast op het toilet en in de spiegel kijkt, dan zie je een sticker waarop staat: “You are looking at the person who is responsible for your own safety”.

– Elke week is er een safety meeting waar IEDEREEN (en als je nagaat dat er op dit project zo’n 600 duurbetaalde mensen werken, dan is dat een kostbare aangelegenheid) verplicht naar toemoet. Daar worden dan mededelingen gedaan en incidenten of bijna-incidenten (thuis of op het werk) gedeeld.

– Sterker nog, doel is om ELKE meeting te beginnen met een veiligheidsmedeling van iemand die aanwezig is. Om een voorbeeld te geven, ik had een presentatie van iemand over project management binnen het project en die kerel begint dus te vertellen dat ie een half jaar geleden een huis had gekocht en dat de lamp in de voortuin steeds kapot was en dat ie elke keer dat ie de trap afliep de voortuin in dus geen steek voor ogen zag. Dat vond ie onveilig en nu had ie eindelijk die lamp gemaakt en dus de veiligheid verbeterd….. pfffff……

– Minimaal 1 keer per maand moet je een “incident interaction form” invullen waarin je formeel vastlegt dat je met iemand over veiligheid hebt gepraat.

– Op elke hoek van een looppad / gang hangt zo’n spiegelbol aan het plafond zodat je kan zien of er iemand om de hoek aan komt gelopen en er dus niet tegenaan botst.

– Je moet een personal safety plan maken waarin je vastlegt wat jij het komende jaar gaat doen om je eigen veiligheid en die van je omgeving te verbeteren.

– Er hang een bord naast de trap dat je max 5kg de trap mee mag namen, anders moet je de lift nemen. En dat, als je de trap neemt, je dan 1 hand aan de reling moet houden…

– Iedereen die het pand binnenkomt moet een veiligheidspresentatie op de computer bekijken en iedereen die langer dan 3 maanden in het pand werkt moet zelfs een test over veiligheid doen. Die heb ik inmiddels gedaan, want anders krijg je geen badge om binnen te komen.

En dit is dan alleen nog maar de informatie omtrent veiligheid, dus je kan je voorstellen dat ik vrijdagavond behoorlijk vol zat met alle informatie die ik de hele week te verwerk heb gehad. Maar het was een goede eerste week, er was veel tijd gereserveerd voor introducties, het project ziet er goed georganiseerd uit, leuke collega’s, volgens mij ook goede vakmensen, met veel kennis van zaken, waar ik nog heel veel van kan leren. Ik was echt onder de indruk van hoe goed alles geregeld is. En ik heb dan ook zin om er flink tegen aan te gaan.

Verder begin ik me beetje bij beetje thuis te voelen in mijn apartementje. Zeker nu ik een paar speakers heb gekocht en dus lekker muziek kan draaien. En ik ben inmiddels ook alweer de eerste cd’s (Smashing Pumpkins, Kings of Leon, Bryan Ferry, Interpol, White Stripes, e.a.) aan het downloaden op mijn computer, dus dat kan ook weer gaan bijhouden.

Gisteren heb ik een fiets gekocht, een zwarte racer, een Giant, eentje zonder toeters en bellen met dunne bandjes dus ik kan lekker wat kilometers gaan maken in de weekenden en de avonden. Eerste concert kaartje (Editors, 2 augustus in Tivoli) is inmiddels ook al gekocht, daar ga ik met Daan naar toe, een kerel met dezelfde muzieksmaak als ik die ik in Sydney ontmoet heb en nu ook een tijdje in Brisbane woont. En ik zie net dat Nick Cave (een van mijn grootste muziekale helden) ook naar Brisbane komt… GEWELDIG!!!

Zo… dat was wel zo’n beetje wat me de afgelopen week heeft bezig gehouden. Het is inmiddels 12 uur, twee kopjes koffie verder. Ik ga straks een stukje langs de rivier fietsen en wat dingen lezen voor het werk. Ik heb een cdrom gekregen: “An introduction to mining”, want ik heb naturlijk nog de ballen verstand van de mining industry. Dus die cd wil ik nog gaan kijken, zodat ik een beetje een idee krijg van hoe ze die kolen, aluminium, diamanten, kolen, mineralen, ijzer, zink, lood, zilver en andere produkten uit de grond halen of produceren.

Het ga jullie goed!

See ya mates.

Ik was even vergeten hoe fijn en hoe belangrijk het is om een fijn huis te hebben om in te wonen. Je raakt er snel aan gewend. Maar na 4 maanden niet meer in mijn eigen huis gewoond te hebben, was het ontzettend fijn om sinds afgelopen nacht weer een vast dak boven mijn hoofd te hebben. Rust en ruimte… en die ruimte helemaal voor mezelf alleen… wat een genot!

Hier een korte impressie van wat ik de komende 3 maanden (of langer) huis ga noemen.

In de hal waarin je binnenkomt hangen grote foto’s van hoe vroeger de gebouwen gebruikt werden. Hier zie je hoe de opslagruimtes vanaf de Brisbane river met grote schepen werden bevoorraad:

Gemeenschappelijke hal. Hier zie je nog goed de houten balken die het gebouw dragen:

Woonkamer en keuken. De foto is gemaakt vanaf het balkon die met een grote schuifdeur bij de kamer getrokken kan worden:

Balkon:

Keukentje:

Slaapkamer. Eigenlijk is het niet een aparte kamer, maar een afgeschermd gedeelte in de ruimte:

Het is nu nog een beetje aan de frisse kant. Maar als het wat warmer wordt lijkt dit me een prima plek om voor of na het werk even een paar baantjes te trekken. Dit is de gemeenschappelijke BBQ/Sauna/fitness/pool ruimte:

Nu nog even van het weekend genieten, beetje voorbereiden voor maandagn en dan overmorgen eindelijk weer eens aan het werk! Ik ben benieuwd.

CU mate!

Niet op de canarische eilanden, maar in Brisbane.

Dat is de wijk waar ik vanmorgen een huurcontract heb getekend. Een mooie wijk waarin ze een aantal industriele gebouwen hebben omgetoverd in moderne apartementen. Vroeger werden die gebruikt om wol op slaan dat via de rivier vervoerd moest worden. Nu wonen er de young professionals zoals ik.

Gisteren heb ik de hele dag in de stromende regen met paraplu en kaart in de hand door een aantal wijken gelopen en wat apartementen bezocht. Al gauw kwam ik erachter dat de meeste ongemeubileerd zijn en als ze wel gemeubileerd zijn, dat je ze dan minimaal voor 6 maanden moet huren. Deze kon ik voor 3 maanden huren zodat ik de tijd heb om rustig verder te kijken naar eventueel iets voor langere termijn.

Tot die tijd zit ik hier prima. Mooi ingericht apartement, met houten vloer, hoge plafonds en een balkon. Verder heeft het complex op de begane grond een BBQ gedeelte met 25meter zwembad (wat redelijk normaal is hier…) om wat baantjes te trekken, sauna en kleine fitness ruimte. Niet verkeerd dus. Aanstaande vrijdag kan ik er al in. Dus als ik maandag aan het werk ga hoef ik me in ieder geval niet meer druk te maken over een apartement en kan ik me na 4 maanden weer eens met werk bezig gaan houden! Ik heb er zin in!

Hier zie je het adres het op de kaart. En hieronder twee foto’s van de voorkant, binnenkort wat meer foto’s.

Inmiddels heb ik ook een bankrekening aangevraagd, een belastingnummer en bewijs van mijn visum in m’n paspoort. Belangrijkste dingen zijn geregeld en ik kan er dus tegenaan maandag!

Ave!

Ik zit nu in Kuala Lumpur te wachten op mijn volgende vlucht. Voor de eerste keer ervaar ik nu het gemak van een eigen laptop onderweg… wat een luxe! Laptopje openklappen, kopje koffie erbij en meteen online. Zo kan je die uurtjes wachten (tot de batterij van de laptop leeg is natuurlijk) nog enigzins nuttig besteden!

De afgelopen 4 weken in Nederland zijn voorbij gevlogen!!! Ik was rustig begonnen met uitrusten van de vlucht, toen eens wat instanties gaan bellen om te inventariseren wat er allemaal geregeld, opgezegd en afgesloten moest worden. Maar naarmate 21 juni naderde kreeg Stefan het toch steeds drukker… Zeker het feit dat ik pas 15 juni weer in mijn appartement kon om het huurklaar te maken voor de komende 4 jaar heeft me behoorlijk in tijdnood gebracht. Planningsfoutje zeg maar.

En ook het najagen van banken en verzekeringen kostte iets meer tijd dan ingeschat. Achteraf waren die 4 weken misschien een beetje aan de krappe kant. Zeker als je ook nog bij vrienden en familie op bezoek wilt. Het is me dan ook niet gelukt om bij iedereen een bezoekje af te leggen, wat ik heel jammer vind… helaas! En als je dan ook nog een splinternieuwe laptop hebt gekocht die allerlei kuren vertoond op de avond voordat je gaat vertrekken brengt dat toch wel wat stress met zich mee…

Maarrrrrrrrr uiteindelijk is het allemaal gelukt, ook het meenemen van volgens mij wel 20kg aan handbagage leverde geen onverwachte problemen meer op! Dus ben ik nu klaar voor de uitdaging down under!

Ik heb voor de eerste week een kamer in een hostel geboekt, want het uitzoeken van een woning via internet, daar ben ik niet meer aan toegekomen. De komende weekjes ga ik in Brisbane maar eens wat rondfietsen op zoek naar een leuke buurt en woning. Als jullie nog wensen hebben ten aanzien van jullie gastenverblijf dan hoor ik het wel!

De afgelopen weken was het rustig op de weblog, maar ik zal jullie zeker op de hoogte houden van hoe het me vergaat in Brisbane.

En nog bedankt voor het geweldige afscheid afgelopen zondag in cafe Wilhelmina. Legendarische optredens! Ik weet zeker dat velen net als ik er nog de hele maandag van nagenoten hebben!!! Op maandagmorgen met een kater bij de IKEA is niet echt aan te raden… 😉

Tot gauw weer.

YES!

Ik kreeg vandaag bericht dat mijn visum is goedgekeurd. De immigratiedienst vond me blijkbaar wel een toffe gozer en ze hebben bepaald dat ik van 5 juni 2007 t/m 5 juni 2011 tussen Aussies mag komen werken.
Dat is dus goed nieuws!!!

Naast het afleggen van bezoekjes ben ik nu druk bezig met het regelen van verzekeringen, belastingzaken, verhuur van mijn appartement en opzeggen van allerlei contracten en abonnementen.

Ook wil ik me wat gaan voorbereiden om op 1 juli een beetje beslagen ten ijs te komen op het werk en heb ik twee boeken besteld om door te gaan spitten in de komende weken. Voor de ingewijden:
SAP Business Intelligence (BI)
Efficient SAP NetWeaver BI Implementation and Project Management

Binnenkort weer meer…

groeten,
Stefan